نمیمونن

زندگی ما مث این شلوارهای فاق کوتاه شده که مدام باید با یک حرکت زشت از لای ک.ون.ت درش بیاری، کمی که گذشت باید دوباره با ظرافت کثیفی خودت را از شرش رها کنی.بدی این قضییه اینست که نه فاق شلوارها بلند میشود و نه ک.ون ما تنگ میشود.از همه دردناک تر عادت نکردن به اینست که چیزی لای آدم باشد. البته اینکه آدم به اینکه چیزی لایش نباشد حساس باشد اساسا چیز خوبی است و باعث پیشرفت انسان می شود اما وقتی که یک شلوار فاق کوتاهی مثل زندگی گیر آدم بیفتد انوقت است که با خودت میگی کاش حساسیتی وجود نداش.تنها دلخوشی ما اینه که مدها عوض می شن و این شلوارها همیشه فاق کوتاه نمیمونن.اره اقا نمیمونن