تو زندگیم سه نفر هستن که به من جدی فکر میکنن، من خودم به یکی از این سه نفر و یه نفر دیگه که به من فکر نمیکنه، فکر میکنم. اینطوری به نظر میاد که اگر برم دنبال همینی که دنبال منه و منم دنبالشم، احتمالا زندگیم بهتر میشه، ولی راستش این ریختی نیست. من اول و اخرش تو فکر یکی دیگه ام که اصلا جز اینایی که گفتم نیست. اصلا از اول نبود و دیگه ام نخواهد بود. با اون خوب میشد که نشد بشه. حالا دیگه بقیه اش خیلی فرقی نداره.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر